uyuyamadim neyse.

dev aynalarini kirmam lazim. aklima geldi hem karsimdaki insanlar icin hemde onlar hakkindaki hislerim icin olanlari ki malesef genelde disi kismi icin gecerli. ufacik bi kivilcimi o aynalarda buyutup kendi kendime dert ediyorum..buyuyo buyuo sora ilk o goruntuyle celisen olay veya seyde butun o imaj kendi ustune cokuo benim kafamda..sonra souyorum ya da uzaklasiyorum o insandan[lar]..ve bu kisir dongu gidio gidio...

bu aynalari kontrol edebilmem uzun zaman alcak kendi acimdan buyuk basarilar elde etmis olsamda bunu henuz kontrol edemiyorum. kendimi bildi mbileli var bu salak huy. platonik boyut.

alinti ile bitiriim bunu sevdigim bi arkadasimdan[gercek hemde];
---
eheh biraz du$unen herkes pLatonik zehirLe tanI$Ir
heLe bir de biraz ichine kapanIksa eger eheh sarho$ bir hayat ya$ar
---
ciao a presto.